Krótka lekcja historii.
Konopia – początki jej uprawy sięgają czasów przed naszą erą. Znane i uprawiane były w Azji Środkowej już w XXVII wieku p.n.e. Najmocniej zakorzeniły się w kulturze japońskiej, gdzie używane były na szeroką skalę, w każdej sferze życia. Duża wytrzymałość i uniwersalność włókien konopnych sprawiała, że produkowano z nich przedmioty codziennego użytku- liny, papier, tkaniny, a nawet opatrunki. Niezastąpione okazywały się także w przemyśle- budownictwie czy żegludze.
Każda część konopi była poddawana obróbkom- olej z nasion był nie tylko środkiem leczniczym, czy kosmetycznym, lecz wykorzystywano go także jako składnik do produkcji farb.
Odpady, które pozostawały, podawano zwierzętom w formie pasz.
Z polskiej encyklopedii botanicznej.
Konopie są roślinami oleistymi, jednorocznymi. Zawierają do 40% oleju, bogatego w minerały, białka i witaminy.
Istotne jest rozróżnienie płci konopi, które możliwe jest dopiero w momencie kwitnienia. Osobniki damskie, w porównaniu z męskimi posiadają duże kwiatostany, z których pozyskiwane są wszystkie związki organiczne.
Ich ulistnienie jest gęstsze, a kolor bardziej wyrazisty. Pędy osobników męskich są dłuższe i rozwijają się w szybszym tempie.
W naturalnym środowisku osiągają nawet 4 metry wysokości.
Wizytówką konopi, dzięki której każdy, nawet amator botaniki rozpozna tę roślinę, są równolegle rosnące, dłoniaste i gęsto owłosione liście.
Wyróżniamy dwa podgatunki konopi siewnej:
-uprawne (północne, środkoworosyjskie, południowe),
-dzikie.
Najczęściej spotykanym podgatunkiem w Polsce jest konopia środkoworosyjska, która charakteryzuje się długim okresem wegetacji i plonami średniej wielkości.
Każdy, kto miał do czynienia z profesjonalną uprawą konopi, twierdzi, że jest to roślina “prosta w obsłudze”. Do wzrostu i prawidłowego rozwoju nie potrzebuje szczególnej opieki. Regularne nawadnianie, pokojowa temperatura i gleba bogata w wapno i azot, to jedyne wymagania, jakie stawia przed plantatorami.
Uprawa w Polsce.
Obecnie możliwa jest w momencie otrzymania zezwolenia, które wydawane jest przez władze samorządowe. Muszą znaleźć się w nim wzmianki o lokalizacji uprawy i jej powierzchni oraz dane kontrahenta, który odkupi je od rolnika.
